10 Kasım 2008 tarihli bir TV haberi…
Ülkemin protokolü, makamını hak edeniyle etmeyeniyle hazır olda… Bazılarının kafalarında belki de günün ve bu toplanışın anlamından fersah fersah uzak düşünceler, safındaki bazılarına tahammülsüzlük ve imkân bulsa bir kaşık suda boğma arzusuyla yanıp tutuşma hali…
Bütün bunları şu an sadece Allah biliyor.
Benim bildiğim ise haberin alt yazısında mühim bir imlâ hatasının var olduğudur.
YETMİŞİNCİ kelimesi öyle yazılmaz, “70’İNCİ” şeklinde yazılmalıydı. Rakamla yazılmış bir sayıya ek getirirken sayının harfle yazılışına dikkat etmeliyiz. Harfle yazıldığında ek nasıl geliyorsa rakamla yazıldığında da aynı şekilde gelir: YETMİŞ-İNCİ = 70-İNCİ.
Bu haberi seyredenlerden en az bir kişi yanlışın farkına varmış olsa; geriye kalanlar, ister imlâ kaidelerinden habersiz oluşları ister beyinlerinin algıda tamamlayıcılık ilkesine göre çalışması nedeniyle olsun, bu hatayı fark etmeseler de bu imlâ hatası basit değildir.
Milli eğitimimize vurulmuş bir darbedir. Dilin korunmasından, doğru kullanılmasından laf açılınca mangalda köz bırakmayan benim necip milletimin çocuklarına yanlışın doğru diye kakalanmasıdır. Bir doğrunun genç dimağlara aşılanabilmesi için öğretmenler, kitaplar, ilim adamları kendini paralarken bir TV kanalının sadece dil cahili bir efendiyi o masanın başına geçirmiş olması gibi telafisi hem gayet kolay hem elzem bir sorumsuzluğundan ötürü yüz binlerin bir yanlışı doğru diye hafızalarına kayıt etmesi büyük bir cinayettir. Muallimler iğneyle kuyu kazıyorlar, ancak bir cahil ufak bir gafletle oraya bir tümsek yığıveriyor.
Eğitimden milletin her ferdi sorumludur. Bu iş sadece öğretmenlere bırakılmamalı.
O TV kanalı o klavyenin başına dil uzmanı bir zatı koymalı, koymalı ki ekran başındaki “genel öğrenici kitlesi” faydalansın, televizyonunu bilinçaltına birkaç bilgi göndermiş olmanın kazancıyla kapatsın.
